Cand mi-a dat sarutul,
Am fugit de-am mancat pamantul,
Ca apoi sa ma-ntorc cu gandul,
Sa-i deslusesc profundul.
Sarutare moale si fina,
Data de-ale ei buze in surdina,
Parfumata si colorata,
Innobilata de soapta ei de fata.
O port mereu cu gandul,
Ca atunci cand mi-a dat zambetul,
In nopti si zile, zile si nopti pline de iubire,
De iubire oarba si far’ de glasuire.